Абайдың шығармашылығы

Жарым жақсы киім киіп,

Келді жанға жылы тиіп.

Диуана болды бұл көңлім,

Басылмай бір құшып, сүйіп. Толығырақ »

Менің сырым, жігіттер, емес оңай,

Ешкімнің ортағы жоқ, жүрсін былай!

Нені сүйдім, дүниеде неден күйдім,

Қазысы оның — арым мен бір-ақ құдай. Толығырақ »

Күнді уақыт итеріп,

Көкжиектен асырса,

Көлеңке басын көтеріп,

Алысты көзден жасырса.

Сонда көңлім жоқтайды

Татуы мен асығын,

Көзі жетіп тоқтайды

Өткен күннің қашығын. Толығырақ »

Көңілім менің қараңғы. Бол, бол, ақын!

Алтынды домбыраңмен келші жақын.

Ішек бойлап он саусақ жорғаласа,

Бейістің үні шығар қоңыр салқын. Толығырақ »

Көңілдің күйі тағы да

Өмірсіз жанның алды ішін.

Аударды өлең жағына,

Нәпсінің сынған қайғысын. Толығырақ »

Жұрт біледі, күледі,

Сұрқия тілдің жаманын,

Қошеметшілердің амалын.

Сонда да солар қайда жоқ?

Ептеп айтса, ересін,

Артынан өкінсең де пайда жок, Толығырақ »

Қой жайылып жаздыкүн

Шыққан екен қияға,

Аспаннан бүркіт құйқылжып,

Сорғалап келіп жыраға,

Бір қозы іліп ап кетті

Құздағы қиын ұяға… Толығырақ »

Қараңғы түнде тау қалғып,

¥йқыға кетер балбырап.

Даланы жым-жырт, дел-сал қып,

Түн басады салбырап. Толығырақ »

Қалқам-ай, мен үндемей жүремін көп,

Ойлама отсыз, ойсыз, суық жан деп.

Жүректегі жалынды көзден жас қып

Ағызғаным болады ол неге сеп? Толығырақ »